Het zuiden van Irak kampt ruim zeven jaar na de Amerikaanse invasie nog steeds met ernstige elektriciteitstekorten. Een paar uur stroom per dag is onvoldoende om verkoeling te bieden. Airco's doen het niet, de koelkast wordt koelt niet, zelfs een ventilator kan niet werken zonder stroom.
Dit heeft in Bagdad, Basra en nog een paar plaatsen al tot demonstraties geleid. Mensen pikken het niet langer dat de regering geen prioriteiten weet te stellen. 'Maku karabah, maku maj' is de onmiddellijke klacht als je een reiziger uit het zuiden naar de reden van zijn komst vraagt: geen stroom, geen water. Deels komt dat doordat reparaties die aan verouderde installaties zijn uitgevoerd teniet zijn gedaan door sabotage-acties van radicalen, deels door het achterstallig onderhoud van de installaties, deels door slecht bestuur, deels doordat geld niet terecht is gekomen waar het had gemoeten.
Daarom staan er weer lange rijen voor de benzinepomp in Bagdad. Als de overheid het niet levert, moet de eigen generator dat af en toe dan toch doen. Maar veel mensen kunnen zich de benzine die daarvoor nodig is niet veroorloven.
De 'waterrevolutie', werden de demonstraties van een week of wat geleden al genoemd. Eindelijk laten de Irakezen zien dat ze het niet meer pikken. Maar er gebeurde niets. En toen de temperaturen boven de vijftig graden (55, 56 zelfs) rezen herinnerde men zich een wet uit Saddams tijd: boven de 50 graden geeft de overheid hittevrij. Wegwezen, dachten velen die zich dat konden veroorloven. De minder welgestelden bleven achter in de kokend hete stad.
In Koerdistan is de stroomvoorziening langzaam beter geworden. De ene nieuwe elektriciteitscentrale na de andere is opgestart. Aangevuld door de buurtgenerator komt dat in de steden op een bijna honderd procent stroomvoorziening.
In Erbil is deze week vrijwel geen hotelbed meer vrij. Blij met de extra verdiensten stelt menige hotelbaas zelfs de personeelsruimten ter beschikking aan betalende klanten uit het kokende Bagdad. En sommigen leveren dekens voor wie noodzakelijkerwijs in de parken de nacht wil doorbrengen. Niet dat het daar zo koel is, want de hittegolf treft het hele land en 's nachts koelt het nauwelijks af tot onder de veertig graden. In een westers land was men allang in de fonteinen gesprongen, maar in dit conservatieve land is gemengd zwemmen geen optie.
Een stofstorm werd deze week bijna met gejuich ontvangen. Vervelend en vervuilend, dat stof, maar de temperatuur gaat er wel onmiddellijk een graad of vijf door omlaag.
1 comment:
Hallo Judit,
Wat een prachtige foto van Eddy van Wessel (Sulemania?)!
Ik wil graag aan toevoegen dat 5 jaar geleden maakte Erbil hetzelfde mee als nu bagdad. De stroomvoorzieningen waren uitermate slecht.
De huidige regering van Koerdistan was meer bezig met het importeren van nieuwe auto's en het bouwen van huizen(voornamelijk voor eigen mensen) dan het regelen van stroomvoorzieningen voor de bevolking van Koerdistan.
Op gegeven moment werd dit ook niet meer geaccepteerd door de bevolking en er kwam een aantal regionale kranten en websites waar dagelijks en nu nog steeds keiharde kritieken worden geleverd aan de huidige ministers en machthebbers. deze mensen werden toen "in het zonnetje gezet" met hen kapitaal en voorzieningen wat zij van de bevolkingsgeld hadden opgebouwd. Toen zijn de regeringsmensen pas wakker geschud, waar zij mee bezig waren. gelukkig gaat het nu de goeie kant op in Koerdistan. Ik denk dat de bevolking en de media van het zuiden van Irak hetzelfde moeten doen namelijk, de regeringsmensen opzoeken en aan de bevolking laten zien wat hun eigen bezittingen zijn en hoe zij het volhouden met deze hitte! Ik denk dat elke gezaghebber in Bagdad, heeft thuis een eigen generator wat zo groot is als mijn woonkamer. Waar zijn/haar gezin lekker koel in leven.
Groeten van uit een hete Holland, maar dan wel met stroom.
Post a Comment